Il poeta sardo Barore Tucone
La poetessa sarda Maria Farina
Il poeta sardo Barore Sassu
SARDOS
Ischidadi Sardigna
Cust’era intrescada indigna e fea
ant s’iscetru a su populu usurpadu
cuns’ingannu leadu ant sa cadrea.
Zente de bascia lega e basciu gradu
senza progettu programa e ne bidea
famine povertade ant semenadu.
A pes nos ant betadu sa trobea,
no sonas prusu correddu ne trumba
no cantas prusu s’antiga epopea.
Sos mannos si zirant in sa tumba
avvelenidos s’iscudent a punzos
da-e s’ira funesta e iracunda.
No sunt leende panes e aunzos
no sunt furende ‘inari e libertade
ant bortadu beranos in atunzos.
In rebbellia est sa sotziedade
politicantes istadebi atentos
a sos treutos de sa povertade.
Mirade sunt dificile momentos
sa zente est disperada in d’ogni logu
in pelas bisonzos e turmentos.
In fenu siccu si b’atzendet fogu
su fogu atzesu no at riguardu
in malasorte bos andat su giogu
però pagades tottu a chitto o tardu.
Su Codice Alborensu d’Eleonora
a su ladru a su vile a su bastardu
s’oju destru nde l’ogaiant fora.
E tue Sardu Populu isolanu
chi ischidadu no ti sese ancora.
Lea su codice nostru soberanu,
lass’istare sa manca e i sa destra
una ti ligada in pè s’atera in manu.
Chin cussa zente no bi fetas festa,
no ti giungas cun linnas e cun loros
e custu bene imprimidilu in testa.
Ogande sa Bandera ‘e Bator Moros,
Bandera chi no at mancia e ne lua,
no at bisonzu ‘e perdonu e ne inploros;
Rezet perenne rea a brama sua
a chie no agradessit sa diomora
li namus torradiche a domo tua.
Sardos de cambiare custa est s’ora
si no populu meu a cando isettas
a c’ ogare sa ratza traittora.
No timas lezes anzenas ne minettas
de sos politicantes in cumandu,
si no si c’andant, a terra che los bettas,
leadu ant su podere a contrabandu.
SARDOS !!!
No bos bendedas pro pagos dinaris,
e viva sa Sardigna e fortza Paris.
27 de Martu 2014
Sardigna
Populu Sardu
Populu cand’est chi s’oju aberis,
ischidadilu su sonnu proffundu.
Vinti familias cumandan su mundu
umpare a una duzina ‘e banchieris;
E los azuant in sa perfida impresa
politicantes tramperis ladrones,
dirtruent populos e natziones,
accumulende immensa ogni ricchesa.
Si nde frigan de costitutziones,
catighende ogni etica morale,
su paraentu chi est tottu globale
no sun sacrifichende che anzones.
Sun de accordu sas istituziones
cun grande bancas e massonerias,
nos contant faula e corbellerias,
nos trattan che ischiavos tontorrones.
S’euro in Italia chi ant b’intradu
disrtuende s’italianidade,
su populu reduidu in povertade,
e solu du tedescu at balanzadu.
Su guvernu italianu a su momentu
pro su grave reatu cumbinadu,
da-e su populu cheret protzessadu
culpevole de altu traimentu.
Populu a su cumandu lea manu,
de custu sias cunvintu e persuasu
si no torras che primu unu ischiavu
ti dant sa paza e ti leant su ranu.
Custa s’occasione est propitzia
a che ogare sos canes medraios
dottos, artigianos, operajos,
faghide gherra a d’ogni ingiustizia.
2014
Il poeta sardo Gavinu Còntene
E TORRAMUS A BRUJARE
E torramus a brujare amada terra…
pares da-e Minosse cundennada!
Contra a tie sa sorte est airada
contende mortos parimus in gherra.
Custu orridu Orcu a battor caras
cheret de morte onz’annu unu tributtu,
ammantende pantasima de luttu
cun dolores chi sican coro e laras.
Mortes… nos pesan che-i su granittu
urulende in su chelu iscurigosu
da-e loasas abertas chenza gosu
lamentos in su marmaru an’iscrittu.
Che unu ritu barbaru paganu
si ripitit s’insanu sacrifitziu
pighendeche a s’altare ‘e su suplitziu
che martire su populu isolanu.
Umbras nieddas sa cunsorza ammantana
s’anima paschet mossos de tristura
ferida est in s’intragna sa natura,
mutos funestos sas istrias cantana.
Cando su sole nde artzat sos chizos
sun’mmudados veras e puzones,
sunu ancora fumende sos tittones,
sas mamas pianghende sun sos fizos.
E sas lagrimas su terrinu infundene,
turmentadu a sufrire est avetzu ,
mira dolore nou cun su etzu
si unini si ligana e cunfundene.
Sighimus a brujare terra amada,
torramus sempre a s’antigu peccadu,
su dolore a dolore enit summadu,
povera terra mia isventurada !
Fattemus de brujare finittia,
no s’idat pius orfanu penende
no s’idat pius mama pianghende
ne affliggida in corruttu un’attia.
29/7/83 Curraggia
Alguer
di Pietro Peigottu
Addasiada in s’iscògliu ses divina,
mirende su decaìdu zigante …
liera che matrona de altu rangu,
fogosa e altera catalana,
nobile portas cussa antiga erentzia,
as de terra luntana sos profumos,
sos manigos licanzos e sabores
sas carrelas iscritas cun s’istoria.
A rodeu las zughes sas muraglias,
a ti serrare in s’abbratzu amorosu
Innida chenza mancias restas tue ,
che femina cumprida in letu ispoza
bozosa de amore pro torrare amore.
Candidos sinos de ispruma‘e mare…
manos de seda in sas carres mi lassas,
sos carignos de mare dona a mie.
Setzidu a ti mirare ,
cun d’un’abbratzu in su coro t’inserro
e un’alidu de ‘entu mi carignat.
Libera traduzione dell’autore
ALGHERO
Divina adagiata sullo scoglio
Osservando il placido gigante …
fiera nobile matrona,
altera focosa catalana
ti vesti di nobile discendenza,
ti copri di profumi di terre lontane
di cibi prelibati e di sapori,
e strade scritte con la storia.
Come una veste ti cingono le mura
e ti stringono in un abbraccio d’amore.
Candida senza macchia, adagiata
come una vergine senza veli,
vogliosa d’amore per donare amore.
Seni di candida schiuma,
mi offri come coppe di nettare e fiori .
Seduto ti ammiro,
immerso nella tua bellezza,
e si muove il maestrale……
ANNINNIA
Pro una giovana isposa chi at isettadu medas annos unu fizu e poi chi est bennìdu, est bennìdu a sa lughe andicapadu.
Anninnia anninnia
drommi sienda mia
Fizu meu istimadu
de domo su lugore,
ses su fruttu ‘e s’ amore
annos t’apo isettadu.
Anninnia anninnia
drommi sienda mia
Ma dendemi sa lughe
pro unu divinu arcanu
su Deus soberanu
ma dadu gosu e rughe.
Anninnia anninnia
drommi sienda mia.
Drommi in sa domo nadia
sonnia su c’as in brama
ca s’amore ‘e una mama
curat ogni maladia.
Anninnia anninnia
drommi sienda mia
Isetto s’amore ‘e Deu
lughe de onzi die
lea carchi cosa a mie
e donala a fizu meu.
Anninnia anninnia
drommi sienda mia.